Een
object uit het Letterkundig Museum wat een ‘aura’ bezit is het handschrift van
A. Roland Holst. Het is het een handschrift dat duidelijk leesbaar is, zodat je
duidelijk de verschillen tussen het handschrift en het uitgebrachte gedicht van
‘Pegasus’ kunt zien. Omdat je zijn eigen handschrift kan zien, heb je het
gevoel dat je bij het maken van het gedicht bent. Je ziet wat hij verbeterd heeft
en wat hij helemaal veranderd heeft. Hierdoor kom je dichtbij het ‘here and now
of a work of art:’ je ziet hem bijna achter zijn tafeltje schrijven.
Een
mooi voorbeeld van materialiteit is het gedicht dat op de muur van het
Letterkundig Museum geprojecteerd word. De muur wordt hier drager van het
gedicht. Je ziet hier ook duidelijk de notie dat materialiteit een proces is.
Doordat het gedicht er niet in een keer op de muur wordt geprojecteerd, maar
woord na woord zie je de ontwikkeling van muur naar gedicht. Het wordt hierdoor
ook een gebeurtenis, eerst is de muur een gedicht en daarna weer een muur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten