Stadswandeling

Muurgedicht ‘Aan een roosje’

Op de hoek van de Jakob van Lennepstraat is een muurschildering met het gedicht ‘Aan een roosje’ van Jakob van Lennep te zien.  Op de schildering, die gemaakt is door Rombout Oomen is een deel van het gedicht te zien met op de achtergrond een naakte vrouw en de dichter die het gedicht op de muur schrijft. De linguïstische code van het gedicht is in de schildering sterk aangepast. Er zijn maar enkele regels van het gedicht te zien en deze regels zijn niet helemaal te lezen. Sommige woorden en letters vallen weg door ramen of het einde van de muur.

Het gedicht is uit zijn originele context gehaald door het op deze muur te plaatsen. Volgens Bornstein is een reproductie echter wel in staat om een nieuw aura te creëren. Ook bij deze reproductie is dit het geval. Toen de schildering eenmaal geplaatst was, kwam er veel protest van de bewoners van de straat.  Zij zouden de afbeelding van een naakte vrouw in de straat ongepast vinden en er werden dan ook verfbommen gegooid naar het geslacht van de vrouw. De bewoners hebben uiteindelijk een vergoeding van de gemeente gekregen om gordijnen of vitrage te kopen, zodat zij de schildering niet meer hoefden te zien. Ook werd het geslacht van de vrouw gecensureerd met pixels. Door de reacties op het muurgedicht blijkt wel dat er sprake is van een ‘presence of the work of art in time and space’. Het kunstwerk riep namelijk vragen op over kunst en de afbeelding van naakt in onze tijd. Het werk laat daarmee duidelijk iets zien over onze tijd. In een ander land of een andere tijd zou er heel anders kunnen zijn gereageerd op deze schildering.

Standbeeld Multatuli

Het standbeeld van Multatuli kan worden gezien als een icoon en als symbool. Het standbeeld is in de eerste plaats een icoon, omdat er sprake is van een gelijkenis tussen Multatuli en het beeld dat er van hem gemaakt is. Daarnaast is het beeld ook te zien als een symbool. Multatuli vroeg  aandacht voor de misstanden van het koloniale bewind in Nederlands-Indië. De politieke beweging RaRa (die aandacht vroeg voor de apartheid in Zuid-Afrika) identificeerde zich met de schrijver. Toen een van hun leden werd vrijgelaten uit de gevangenis, schreven zij ‘René is vrij’ op het beeld. Voor de leden van RaRa was het beeld van Multatuli dus een symbool voor de opstand tegen onderdrukking.