Betekenisvormen van remediaties

Van Lenneps Aan een Roosje - als muurschildering - is een duidelijk voorbeeld van betekenis als proces, een fenomeen dat we eerder in de KB onderzochten. In 2004 werd deze schildering door Rombout Oomen geplaatst en met deze schildering heeft de kunstenaar een duidelijk stempel op het gedicht gedrukt - door middel van de toegevoegde mensfiguren heeft hij het gedicht sterk geïnterpreteerd. Daarnaast heeft hij de afbeelding 'gemoderniseerd', de man en de vrouw lijken op geen enkele manier op vroeg-19de-eeuwse figuren.
De 'betekenis als proces' uit zich op een aantal niveaus:
door de dichter als schrijvend af te beelden creërt de kunstenaar een vorm van immediacy - de kijker lijkt betrokken bij het schrijproces, door het veranderen van linguïstische code (het verknippen en vrijwel onleesbaar maken van de tekst) krijgt de kijker/lezer een grotere kans zijn eigen betekenis van het geheel te vormen en door acties tégen het werk (in de vorm van verfbommen ter hoogte van het vrouwelijk geslacht) is de betekenis ook door de jaren heen veranderd. Of de kunstenaar dit voorzien had is natuurlijk de vraag, maar de context heeft, naast zijn eigen interpretatie, nieuwe betekenissen aan van Lenneps werk gegeven. Het is dankzij de bibliographic code dat het werk voor de passant nog als 19de eeuws gedicht te herkennen is, meer dan de poëtische regels en de afbeeldingen refereert zij naar het literair historisch aspect van het werk.

Het standbeel van Multatuli kan als symbool en icoon gezien worden. Het is een icoon omdat er een mate van gelijkenis is tussen de vroeger levende Multatuli en het beeld en een symbool omdat het standbeeld voor verschillende (elkaar zelfs uitsluitende) functies kan dienen (voor de één zal het voor de onderdrukker staan, voor de andere voor de onderdrukte).