Nostalgie van Kuifje

Kuifje heeft al veel remediaties doorstaan. Oorspronkelijk is kuifje het hoofdpersonage uit de stripreeks van de Belgische tekenaar Hergé. Het geheim van de Eenhoorn is het eerste album dat vertaald werd naar het Nederlands in 1946. De Kuifje stripboeken zijn voor velen in Nederland en ook in België een nostalgisch product. Vooral bij ouderen. Zij lazen de stripboeken als kindzijnde en droomden weg in de avonturen van Kuifje.

In 1993 zond de VARA voor het eerst de tekenfilmserie uit dat een adaptatie is van de stripreeks De avonturen van Kuifje. In 2011 volgde een nieuwe adaptatie, de animatiefilm The Adventures of Tintin: The Secret of the Unicorn van de regisseur Steven Spielberg.

In hetzelfde jaar van de animatiefilm werd Kuifje gelanceerd in nieuwe media kunst, de videogame. Via een spelcomputer als Playstation, kan je je verplaatsen in Kuifjes wereld. Met behulp van de 'Move-controller’ kan je de avonturen van Kuifje spelen met intuïtieve gebaren. Hiermee wil de videogame de gebruiker een zo realistisch mogelijke ervaring laten beleven (immediacy). Dit heeft ook te maken met de simulacrumtheorie van Baudrillard. Volgens deze theorie is de mens het contact met de echte wereld verloren. De videogame probeert dit ook. Het wil de gebruiker via interactie laten geloven dat hij/zij Kuifje is. Maar dit is een illusie, want als gebruiker sta je evengoed nog voor de tv met de move-controller in de hand (hypermediacy).

De remediaties van Kuifje verwijzen naar de nostalgie van Kuifje. Ook in het moderne tijdperk wil men Kuifje in stand houden door films en games.